تو که بودی دلیل بودنم
با اینکه از تو دورم ولی دوستت می دارم
فراموشم نکن چون بی تو تنهایم
ای تو که یار و یاورم بودی
تک ساربان کاروان عشقم تو بودی
از عرش تا فرش تنها تویی دلیل بودنم
فراموشم نکن چون دیگر جز تو چیزی ندانم
در زبانم جز نام تو هیچ نامی نبود
دلم غرق دریای عشقت بود
جز تو نجات غریقم کس نبود
من هنوز خواهان احساس تو هستم
خواهان خاک کویت من هستم
مگر تو نبودی معلم عشقم بودی
مگر تو نبودی که عاشق شدن آموختی
مگر تو نبودی که از عشق نام بردی
حال چه شد که همه چیز را از یاد بردی
حتی مرا که عشق خود نام بردی
تو که بودی دلیل بودنم
با اینکه از تو دورم فراموشم نکن
چون بی تو تنهایم
