اسفند ماه 1385 - طلوع عشق

[ و او را از ایمان پرسیدند ، فرمود : ] ایمان بر چهار پایه استوار است ، بر شکیبایى ، و یقین و داد و جهاد . و شکیبایى را چهار شاخه است : آرزومند بودن ، و ترسیدن ، و پارسایى و چشم امید داشتن . پس آن که مشتاق بهشت بود ، شهوتها را از دل زدود ، و آن که از دوزخ ترسید ، از آنچه حرام است دورى گزید ، و آن که ناخواهان دنیا بود ، مصیبتها بر وى آسان نمود ، و آن که مرگ را چشم داشت ، در کارهاى نیک پاى پیش گذاشت . و یقین بر چهار شعبه است : بر بینایى زیرکانه ، و دریافت عالمانه و پند گرفتن از گذشت زمان و رفتن به روش پیشینیان . پس آن که زیرکانه دید حکمت بر وى آشکار گردید ، و آن را که حکمت آشکار گردید عبرت آموخت ، و آن که عبرت آموخت چنان است که با پیشینیان زندگى را در نوردید . و عدل بر چهار شعبه است : بر فهمى ژرف نگرنده ، و دانشى پى به حقیقت برنده ، و نیکو داورى فرمودن ، و در بردبارى استوار بودن . پس آن که فهمید به ژرفاى دانش رسید و آنکه به ژرفاى دانش رسید از آبشخور شریعت سیراب گردید ، و آن که بردبار بود ، تقصیر نکرد و میان مردم با نیکنامى زندگى نمود . و جهاد بر چهار شعبه است : به کار نیک وادار نمودن ، و از کار زشت منع فرمودن . و پایدارى در پیکار با دشمنان ، و دشمنى با فاسقان . پس آن که به کار نیک واداشت ، پشت مؤمنان را استوار داشت ، و آن که از کار زشت منع فرمود بینى منافقان را به خاک سود ، و آن که در پیکار با دشمنان پایدار بود ، حقى را که بر گردن دارد ادا نمود ، و آن که با فاسقان دشمن بود و براى خدا به خشم آید ، خدا به خاطر او خشم آورد و روز رستاخیز وى را خشنود نماید . و کفر بر چهار ستون پایدار است : پى وهم رفتن و خصومت کردن و از راه حق به دیگر سو گردیدن و دشمنى ورزیدن . پس آن که پى وهم گرفت به حق بازنگشت ، و آن که از نادانى فراوان ، خصومت ورزید ، از دیدن حق کور گشت ، و آن که از راه حق به دیگر سو شد ، نیکویى را زشت و زشتى را نیکویى دید و مست گمراهى گردید ، و آن که دشمنى ورزید راهها برایش دشوار شد و کارش سخت و برون شو کار ناپایدار . و شک بر چهار شعبه است : در گفتار جدال نمودن و ترسیدن و دو دل بودن ، و تسلیم حادثه‏هاى روزگار گردیدن . پس آن که جدال را عادت خود کرد ، خویش را از تاریکى شبهت برون نیاورد ، و آن که از هر چیز که پیش رویش آمد ترسید ، پیوسته واپس خزید ، و آن که دو دل بود پى شیطان او را بسود ، و آن که به تباهى دنیا و آخرت گردن نهاد هر دو جهانش را به باد داد . [ و پس از این سخن گفتارى بود که از بیم درازى و برون شدن از روش کارى که در این کتاب مقصود است نیاوردیم . ] [نهج البلاغه]

به نام خالق عشق و هستی.

علی رضا :: جمعه 85/10/15 ساعت 11:8 عصر

خدایا من در کلبه حقیرانه خود چیزی را دارم

که تو در عرش کبریای خود نداری

من چون تویی دارم و

توچون خود نداری

نوشته های دیگران()

عشق...

علی رضا :: یکشنبه 85/10/10 ساعت 11:32 عصر

عشق بیداد من

باختن یعنی لحظه عشق

جان سرزمین یعنی یعنی

زندگی پاک من عشق لیلی و

قمار مجنون

در عشق یعنی ... شدن

ساختن عشق

دل یعنی

کلبه وامق و

یعنی عذرا

عشق شدن

من عشق

فردای یعنی

کودک مسجد

یعنی الاقصی

عشق من

عشق

نوشته های دیگران()

میمیرم برات.

علی رضا :: جمعه 85/10/8 ساعت 2:29 عصر

می میرم برات
نمی دونستی می میرم بی تو بدون چشات
رفتی ازبرم
نمی دونستی که دلم بسته به سازصدات
ارزومه که می دونستی که من می میرم برات
عاشقم هنوز
نمی خوام که بمونی بسوزی بسازه دلم
گفتی من میرم
نمی تونستی بری به فرداها گل خوشگلم
بروراهی نیست تافرداها گل خوشگلم
سفرت به خیر
اگه میری ازاینجا تک وتنها تا یه شهردور
بروکه رفتن بدون ما می رسه به یه دنیا نور
نمی خوام بیای
نمی خوام میون تاریکی من تو حروم بشی
نمی خوام ازت
نمی خوام مثل یه شمع بسوزی برام تا تموم بشی
برو تا بزرگی که می خوام فقط ارزوم بشی

نوشته های دیگران()

وقتی رفتی نازنین....................

علی رضا :: یکشنبه 85/10/3 ساعت 1:30 عصر

وقتی تو رفتی نازنین آسمونم غمش گرفت

بغض گلوش شکست و باز بارون نم نمش گرفت

وقتی تو رفتی حوریا دنبال تو راه افتادن

از آسمون گذشتن و رو سایه ی ماه افتادن

گل های سرخ زندگی دوباره پژمرده شدن

قناری های نغمه خون یکباره افسرده شدن

وقتی تو رفتی نازنین فرشته سر نمی زنه

به شهر سوت و کورمون پرنده پر نمی زنه

ستاره ها تو آسمون یکی یکی خاموش شدن

عشق و صفا و آرزو همگی فراموش شدن

نوشته های دیگران()

< 1 2 3

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

از غمت ای نازنین
عشق من
دلم تنگه برات.......
ناز چشمات
[عناوین آرشیوشده]